Την επόμενη εβδομάδα, την μέρα της έκθεσης, η δασκάλα, προσπαθώντας να γλιτώσει από τον Τοτό, αποφάσισε να βάλει ένα πιο ανθρώπινο θέμα:
- Παιδιά, σήμερα θα μου γράψετε μια έκθεση που πρέπει να τελειώνει με τις λέξεις "Μάνα είναι μόνο μία".
Ξεκινάνε τα μικρά να γράφουν, και μετά από λίγο η μικρή Ευγενία φέρνει το κομμάτι χαρτί με την έκθεση της στην έδρα. Η δασκάλα διαβάζει:
- Πριν από μία εβδομάδα, με έπιασε μια αρρώστια, και δεν ξέρω τι αρρώστια ήτανε, αλλά είχα πυρετό και πονούσε ο λαιμός μου και δεν μπορούνε να βγω από το σπίτι. Και η μαμά μου καθότανε δίπλα μου και μου έφερνε φάρμακα και σιρόπια και μου άλλαζε πυτζάμες και με πρόσεχε μέχρι που έγινα καλά. Μάνα είναι μόνο μία.
Ευχαριστημένη η δασκάλα, αφήνει κάτω την έκθεση της μικρής Ευγενίας και ξεκινάει να διαβάζει την έκθεση του μικρού Πετράκη, που μόλις άφησε πάνω στην έδρα.
- Εγώ πριν δύο μέρες, είχα πάει με τους φίλους μου βόλτα με τα ποδήλατα στην παραλία και τρέχαμε και ήταν πολύ ωραία, αλλά στο γυρισμό έπεσα με το ποδήλατο σε ένα χαντάκι και έτρεχε αίμα από το πόδι μου, και η μαμά μου που το είδε, το καθάρισε και του έβαλε επιδέσμους και με φρόντισε μέχρι να γίνει καλά. Μάνα είναι μόνο μία.
Διπλά ευχαριστημένη η δασκάλα, μαρκάρει και την έκθεση του μικρού Πετράκη και σηκώνει την επόμενη που είχε προστεθεί στη στοίβα και ήταν του Τοτού.
- Δεν έχει περάσει πολύς καιρός που μας επισκέφτηκε ο θείος μου ο Βασίλης που είναι ναυτικός και γυρνάει τον κόσμο με το καράβι του. Η μαμά μου τον αγαπάει πολύ τον θείο μου τον Βασίλη γιατί είναι αδερφός της. Κάθε φορά που έρχεται στο σπίτι τρέχει να του φτιάξει τα φαγητά που του αρέσουν. Το βράδυ μετά το φαΐ, μου είπε η μαμά μου να πάω μέχρι την κουζίνα και να ανοίξω το ψυγείο. Μου είπε ακόμη ότι στο πρώτο ράφι θα έβρισκα δύο μποτίλιες μπύρα, και μου είπε να τις φέρω στη σάλα για να τις πιει ο θείος μου ο Βασίλης. Εγώ έκανα ότι μου είπε γιατί την αγαπάω τη μαμά μου, αλλά όταν άνοιξα το ψυγείο δεν υπήρχαν δύο μποτίλιες μπύρα στο πρώτο ράφι, οπότε φώναξα: Μάνα, είναι μόνο μία.
- Παιδιά, σήμερα θα μου γράψετε μια έκθεση που πρέπει να τελειώνει με τις λέξεις "Μάνα είναι μόνο μία".
Ξεκινάνε τα μικρά να γράφουν, και μετά από λίγο η μικρή Ευγενία φέρνει το κομμάτι χαρτί με την έκθεση της στην έδρα. Η δασκάλα διαβάζει:
- Πριν από μία εβδομάδα, με έπιασε μια αρρώστια, και δεν ξέρω τι αρρώστια ήτανε, αλλά είχα πυρετό και πονούσε ο λαιμός μου και δεν μπορούνε να βγω από το σπίτι. Και η μαμά μου καθότανε δίπλα μου και μου έφερνε φάρμακα και σιρόπια και μου άλλαζε πυτζάμες και με πρόσεχε μέχρι που έγινα καλά. Μάνα είναι μόνο μία.
Ευχαριστημένη η δασκάλα, αφήνει κάτω την έκθεση της μικρής Ευγενίας και ξεκινάει να διαβάζει την έκθεση του μικρού Πετράκη, που μόλις άφησε πάνω στην έδρα.
- Εγώ πριν δύο μέρες, είχα πάει με τους φίλους μου βόλτα με τα ποδήλατα στην παραλία και τρέχαμε και ήταν πολύ ωραία, αλλά στο γυρισμό έπεσα με το ποδήλατο σε ένα χαντάκι και έτρεχε αίμα από το πόδι μου, και η μαμά μου που το είδε, το καθάρισε και του έβαλε επιδέσμους και με φρόντισε μέχρι να γίνει καλά. Μάνα είναι μόνο μία.
Διπλά ευχαριστημένη η δασκάλα, μαρκάρει και την έκθεση του μικρού Πετράκη και σηκώνει την επόμενη που είχε προστεθεί στη στοίβα και ήταν του Τοτού.
- Δεν έχει περάσει πολύς καιρός που μας επισκέφτηκε ο θείος μου ο Βασίλης που είναι ναυτικός και γυρνάει τον κόσμο με το καράβι του. Η μαμά μου τον αγαπάει πολύ τον θείο μου τον Βασίλη γιατί είναι αδερφός της. Κάθε φορά που έρχεται στο σπίτι τρέχει να του φτιάξει τα φαγητά που του αρέσουν. Το βράδυ μετά το φαΐ, μου είπε η μαμά μου να πάω μέχρι την κουζίνα και να ανοίξω το ψυγείο. Μου είπε ακόμη ότι στο πρώτο ράφι θα έβρισκα δύο μποτίλιες μπύρα, και μου είπε να τις φέρω στη σάλα για να τις πιει ο θείος μου ο Βασίλης. Εγώ έκανα ότι μου είπε γιατί την αγαπάω τη μαμά μου, αλλά όταν άνοιξα το ψυγείο δεν υπήρχαν δύο μποτίλιες μπύρα στο πρώτο ράφι, οπότε φώναξα: Μάνα, είναι μόνο μία.
